ಒಂದು ಕ್ಷಣದ(ಯುಗದ?) ಮೌನ

ಪ್ರಿಯ ಗಾಯಕಿ ಗಂಗೂಬಾಯಿ ಹಾನಗಲ್ ಇನ್ನಿಲ್ಲ. ಇನ್ನಿಲ್ಲವೆಂದರೂ ಅವರ ಹಾಡುಗಳಿವೆ. ಹಾಡು ಮುಗಿದರೂ ಉಳಿವ ಸ್ವರ ಕಂಪನದಂತೆ ಅವರಿದ್ದಾರೆ- ನಮ್ಮ ಎದೆಯಲ್ಲಿ. ಅವರ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಕವಿ ಎಸ್ ಮಂಜುನಾಥ್ ಹಿಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದ ಕವಿತೆಯೊಂದನ್ನು ತೆರೆದು ಓದಿದೆ. ಅದು ಈ ಕೆಳಗಿದೆ.

ಭೈರವಿಯ ಹಾಡಲು ಗಂಗವ್ವ

ಎಂಥ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಚಂದ್ರ

ಶಿವನ ಮುಡಿಯಲ್ಲಿರಲು ಯೋಗ್ಯ

ಶಿವನೆಲ್ಲಿ?

ನಕ್ಷತ್ರವೆಲ್ಲೆಲ್ಲು ಬೀಳುತಿವೆ ಉದುರುದುರಿ

ಕೀಳುತಿರುವವರು ಯಾರು?

ಮಿಂಚಿನ ಬಳ್ಳಿಯನ್ನೆಳೆದಿರುವರು ಧರೆಗೆ

ಬಾನಂಚಿಗೆ ಕೆಂಪು ಬಳಿದು ತೊಡೆದು

ಕತ್ತಲಗೊಳಿಸಿರುವರು

ಮತ್ತೆ ಅದ ಚಲಿಸಿರುವರು

ಯಾರು ಈ ಭುವಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮೀಟಿಬಿಟ್ಟರು?

ಭೈರವಿಯ ಹಾಡಲು ಗಂಗವ್ವ

ದಿಕ್ಕುಗಳ ಎಂಟೆದೆಯು ಸೀಳಿರುವುದು

ಬೆಳಕಿನ ಒಡಲುಗಿದು ಕಾವು

ದಳದಳವಾಗಿ ಅರಳಿರುವುದು

ತಾಯ ಮಾರಿಮುಖ ತೋರಿರುವುದು

ಭಯದ ದಯೆ ನಿಡಿದಾಗಿ ಚಾಚಿರುವುದು